Ένοπλες δυνάμεις και οικονομική κρίση

Από το 2010 και μετά, με τις ευλογίες του τότε πρωθυπουργού της Ελλάδος, το ΔΝΤ και τα μνημόνια έχουν “μπει” για τα καλά στη ζωή μας. Όλοι όσοι ζουν στην χώρα, έχουν βιώσει τις επιπτώσεις των απαιτήσεων της λεγόμενης τρόικας. Φυσικά, από τον χορό δεν θα μπορούσε να λείψει και η εθνική άμυνα, ένα εξ ορισμού δαπανηρό κομμάτι του ετήσιου προϋπολογισμού. Ο κύκλος των περικοπών άρχισε από το πάγωμα όλων των εξοπλιστικών προγραμμάτων (ακόμη και των απολύτως αναγκαίων) και συνεχίστηκε με την οικονομική εξαθλίωση των στελεχών. Τις τελευταίες μέρες, διαβάζουμε ότι η περιβόητη τρόικα αποφασίζει και ποια από τα υπάρχοντα όπλα θα αποσυρθούν, βλέποντας μόνο το κόστος χρήσης και όχι την πραγματική βοήθεια που μπορεί να δώσει το συγκεκριμένο όπλο στην επιχειρησιακή ικανότητα των ενόπλων δυνάμεων (κάτι το οποίο στα χαρτιά επιθυμούν όλοι σχεδόν οι πολιτικοί σχηματισμοί). Προφανώς για τους Έλληνες πολιτικούς, το να αποφασίζει ένας ξένος για το τι είναι αναγκαίο για την ασφάλεια της χώρας, με βάση μόνο αριθμούς, δεν αποτελεί εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.